درمان اعتیاد به متامفتامین که اغلب به عنوان “شیشه” شناخته می‌شود، چالش‌برانگیز است زیرا در حال حاضر داروی خاصی برای درمان مصرف شیشه وجود ندارد. با این حال رویکردهای متعددی برای کمک به افراد در فرآیند ترک و بهبودی مورد استفاده قرار می‌گیرند که شامل موارد زیر می شود:
۱.درمان‌های رفتاری: این رویکرد اصلی درمان اعتیاد به متامفتامین است. روش‌هایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان انگیزشی (MI) به افراد کمک می‌کند تا راه‌هایی برای مقابله با میل به مصرف، بهبود مهارت‌های مقابله‌ای و ایجاد تغییرات مثبت در رفتار خود پیدا کنند.
۲.برنامه‌های بازیابی گروهی: شرکت در جلسات گروه‌درمانی یا گروه‌های حمایتی مانند گروه‌های ۱۲ مرحله‌ای می‌تواند حمایت اجتماعی ضروری را فراهم آورد و به اشتراک گذاری تجربیات و استراتژی‌های مقابله‌ای کمک کند.
۳.مدیریت مورد: ارائه خدمات حمایتی و هماهنگی برای کمک به افراد در حل مسائل مرتبط با اعتیاد مانند مسکن، شغل و دسترسی به خدمات درمانی.
۴.درمان‌های جایگزین و تکمیلی: برخی از درمان‌های تکمیلی مانند یوگا، مدیتیشن و طب سوزنی ممکن است به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی به کاهش استرس و بهبود توانایی مدیریت میل به مصرف کمک کنند.
عوارض مصرف شیشه چیست؟
متامفتامین تأثیرات قوی و مخربی بر روی بدن و ذهن دارد از جمله:
عوارض جسمانی: افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، ضربان قلب نامنظم، فشار خون بالا، سکته مغزی، آسیب به کبد و کلیه و مشکلات دندانی شدید (مت ماوت).
عوارض روانی: اضطراب، پارانویا، توهمات، اختلالات خلقی و افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی مزمن.
وابستگی و اعتیاد: مصرف متامفتامین به سرعت می‌تواند به وابستگی روانی و فیزیکی منجر شود که ترک آن را دشوار می‌کند.
تأثیرات منفی بر زندگی فردی و اجتماعی: از جمله مشکلات در روابط، از دست دادن شغل و مشکلات قانونی.
رویکرد درمانی جامع و چندبعدی که شامل حمایت روانی، اجتماعی و گاهی اوقات پزشکی است برای کمک به افراد در مسیر بازیابی از اعتیاد به متامفتامین ضروری است.
اعتیاد به شیشه چه تاثیراتی بر سلامت جسمانی و روانی فرد می گذارد؟
مصرف متامفتامین که به طور عامیانه به عنوان “شیشه” شناخته می‌شود، می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمانی، روانی و عملکرد مغز داشته باشد. این ماده مخدر یک محرک قوی است که می‌تواند به سرعت به وابستگی منجر شود و عوارض جانبی شدیدی را برای کاربر ایجاد کند.
تأثیرات بر سلامت جسمانی
آسیب‌های قلبی عروقی: افزایش ضربان قلب و فشار خون که می‌تواند به حمله قلبی، آریتمی‌ها و سایر مشکلات قلبی منجر شود.
مشکلات دندانی: شرایطی مانند “مت ماوت” که شامل پوسیدگی دندان، بیماری‌های لثه و از دست دادن دندان است.
سیستم ایمنی ضعیف‌شده: افزایش خطر عفونت‌ها و بیماری‌ها.
آسیب به کبد و کلیه: مصرف طولانی‌مدت می‌تواند به ارگان‌های حیاتی آسیب برساند.
سوء تغذیه: کاهش اشتها می‌تواند منجر به کاهش وزن شدید و سوء تغذیه شود.
مشکلات پوستی: جوش‌ها، زخم‌ها و پیری زودرس پوست.
تأثیرات بر سلامت روانی
اضطراب و پارانویا: افزایش اضطراب، ترس و احساسات پارانویا.
توهم: تجربه توهمات بینایی و شنوایی.
اختلالات خلقی: نوسانات خلقی شدید و افسردگی.
اختلالات رفتاری: افزایش پرخاشگری و رفتارهای خطرناک.
خطر افزایش یافته برای اختلالات روانی: مانند اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی.
تأثیرات بر مغز
کاهش عملکرد شناختی: مشکل در تمرکز، حافظه ضعیف و کاهش قدرت تصمیم‌گیری.
تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز: آسیب به نواحی مغز که مسئول پردازش پاداش، تصمیم‌گیری و کنترل ایمپالس‌ها هستند.
وابستگی و اعتیاد: مغز به مصرف متامفتامین عادت می‌کند و برای احساس خوب یا حتی عادی بودن به آن نیاز پیدا می‌کند.
سندرم دوپامینی: کاهش شدید سطوح دوپامین در مغز که می‌تواند به احساس افسردگی شدید و از دست دادن لذت در فعالیت‌های عادی منجر شود.
در نهایت مصرف متامفتامین می‌تواند تأثیرات زیان‌آور و گاهی اوقات برگشت‌ناپذیری بر سلامت جسمی، روانی و شناختی فرد داشته باشد. تشخیص زودهنگام و درمان اعتیاد به این ماده مخدر حیاتی است تا از پیامدهای جدی آن جلوگیری شود.